Meditasyon ve
Sevgi
Meditasyon çiçektir ve sevgi hoş kokudur. Olan şey tam olarak budur. Çiçek açar ve rüzgârla hoş kokular her yöne, dünyanın en sonuna kadar taşınmak üzere yayılır. Ancak temel şey çiçeğin açmasıdır.
İnsan da kendi içinde çiçek açma potansiyelini taşıyor. İnsanın içsel varlığı çiçek açana kadar ve açmadığı sürece sevgi kokusu olanaksızdır. Sevginin pratiği olmaz. O bir disiplin değildir. Onu yönetemezsin. O seni aşar. Meditasyon yaparsan bir gün ansızın yeni bir olgunun farkına varırsın. Kesinlikle çok gariptir: Varlığından tüm varoluşa doğru sevgi akıyordur. Yönlendirilmemiş, hedeflenmemiş bir şekilde varoluşun en sonuna doğru hareket ediyor.

Meditasyon olmadan enerji şehvet olarak kalır; meditasyon ile aynı enerji sevgiye dönüşür. Şehvet ve sevgi iki ayrı enerji değildir, onlar birdir ve aynı enerjidir.
O meditasyonun içinden geçtiğinde dönüşür, başkalaşır; o niteliksel olarak farklı hale gelir. Şehvet aşağı doğru hareket eder, sevgi yukarı doğru hareket eder; şehvet arzuya doğru hareket eder, Sevgi arzusuzluğa doğru hareket eder; şehvet, içinde yaşadığın ıstırapları unutmak için bir meşgaledir, sevgi ise erişmenin, tatminin dansıdır, kutlanmasıdır... o kadar tatmin olmuşsundur ki paylaşmak istersin. Artık hiçbir şey kalmamıştır; bin yıldır içinde çiçek açmamış bir potansiyel gibi, bir tomurcuk olarak taşımakta olduğun kaderin gerçekleşmiştir. O artık çiçek açmıştır ve dans ediyordur. Ulaştın, tatmin oldun, daha fazla elde edilecek bir şey yok, gidecek bir yer yok, yapılacak bir şey yok.
OSHO
Meditasyon çiçektir ve sevgi hoş kokudur. Olan şey tam olarak budur. Çiçek açar ve rüzgârla hoş kokular her yöne, dünyanın en sonuna kadar taşınmak üzere yayılır. Ancak temel şey çiçeğin açmasıdır.
İnsan da kendi içinde çiçek açma potansiyelini taşıyor. İnsanın içsel varlığı çiçek açana kadar ve açmadığı sürece sevgi kokusu olanaksızdır. Sevginin pratiği olmaz. O bir disiplin değildir. Onu yönetemezsin. O seni aşar. Meditasyon yaparsan bir gün ansızın yeni bir olgunun farkına varırsın. Kesinlikle çok gariptir: Varlığından tüm varoluşa doğru sevgi akıyordur. Yönlendirilmemiş, hedeflenmemiş bir şekilde varoluşun en sonuna doğru hareket ediyor.

Meditasyon olmadan enerji şehvet olarak kalır; meditasyon ile aynı enerji sevgiye dönüşür. Şehvet ve sevgi iki ayrı enerji değildir, onlar birdir ve aynı enerjidir.
O meditasyonun içinden geçtiğinde dönüşür, başkalaşır; o niteliksel olarak farklı hale gelir. Şehvet aşağı doğru hareket eder, sevgi yukarı doğru hareket eder; şehvet arzuya doğru hareket eder, Sevgi arzusuzluğa doğru hareket eder; şehvet, içinde yaşadığın ıstırapları unutmak için bir meşgaledir, sevgi ise erişmenin, tatminin dansıdır, kutlanmasıdır... o kadar tatmin olmuşsundur ki paylaşmak istersin. Artık hiçbir şey kalmamıştır; bin yıldır içinde çiçek açmamış bir potansiyel gibi, bir tomurcuk olarak taşımakta olduğun kaderin gerçekleşmiştir. O artık çiçek açmıştır ve dans ediyordur. Ulaştın, tatmin oldun, daha fazla elde edilecek bir şey yok, gidecek bir yer yok, yapılacak bir şey yok.
OSHO